Nieuws NETWERK VERPLEEGKUNDE
Terug

Wat drijft je als verpleegkundige?

Peter Maes lid van de Werkgroep thuisverpleegkundigen

Wat drijft je als verpleegkundige?  Peter Maes (57 jaar), lid van de Werkgroep Thuisverpleegkundigen en oprichter van thuisverplegingsgroep New Care Ken, vertelt over zijn werk als thuisverpleegkundige.  

Thuisverpleging is meer dan verpleging alleen.’ 

Ik legde een bochtig parcours af in mijn carrière. Na een technische opleiding studeerde ik verpleegkunde. Vijf jaar lang werkte ik als nachtverpleegkundige, in combinatie met werk voor een industrieel bureau. Daarna zei ik de verpleegkunde tijdelijk vaarwel en werkte ik tien jaar buiten de zorgsector. Toch voelde ik het opnieuw kriebelen om in de verpleegkunde aan de slag te gaan. Ik werkte tien jaar bij een grote thuisverplegingsorganisatie en startte daarna mijn eigen thuisverplegingsgroep. Nog steeds doe ik zelf mijn rondes, maar daarnaast doe ik ook het beheer van onze groep.

Thuisverpleging is een vak apart. Je komt bij mensen thuis, je wordt deel van hun leven. Dit betekent dat je werk veel meer inhoudt dan verpleging alleen. Een voorbeeld: in het huis van een van mijn patiënten lag al geruime tijd een tegel los. Een gevaarlijke situatie met risico op vallen voor mijn patiënte. Na mijn ronde heb ik mijn werkkledij aangetrokken en ben ik dat tegeltje gaan herstellen. De waardering nadien was ongelooflijk

Ik ben nog nooit een dag tegen mijn zin gaan werken. Als thuisverpleegkundige kom je in honderden gezinnen en ze zijn allemaal anders. Telkens moet je je kunnen inleven in hun situatie. Bijzonder aan onze job is ook dat wij vaak lange trajecten aangaan met onze patiënten. We komen soms jaren bij hen aan huis en bouwen een diepgaande relatie uit.

Een 93-jarige patiënt verraste me ooit met een verjaardagskroon. Hij had die kroon zelf geknutseld. Dat is een van de mooiste herinneringen uit mijn carrière. En ook deze: tijdens een ronde merkte ik dat een deel van mijn patiënten die dag al verpleging over de vloer had gehad. Een collega had om me te verrassen enkele patiënten overgenomen, om zo mijn dag lichter te maken.

Mijn job doet me stilstaan bij de vergankelijkheid van het leven. Veel van mijn patiënten zijn oncologie-patiënten. Het doet me beseffen dat het morgen anders kan. 'Waarom werk je dan nog zo hard?' wordt me soms wel eens gevraagd. Ik denk omdat mijn werk me zoveel terug geeft. De waardering die we krijgen is onbetaalbaar.

Ik vraag me soms af waar al mijn energie vandaan komt. Ik speel muziek en krijg ook veel energie van marathonlopen. Tijdens de middagpauze trek ik mijn loopschoenen en geniet ik van het sporten. Een combinatie van inspanning en ontspanning. 

Ellen Van Pelt